به قلم سر دبیر پایگاه خبری ردا - سر کار خانم فرزانه کمندی :
پائیز مانند فصل های دیگر خدا زیباست . با تمام اتفاق های تلخ و شیرین ، بوی مدرسه ، ماه مهر ، برگ ریزان .
ولیکن پائیز 1402 با همه ی زیبای هایش دلگیر است . چون با بیماری یا به عبارتی با سونامی همه گیردرگیر هسیم که میهمان اغلب خانه هاست ، از دوستان و آشنایان و حتی سرمایه های ملی مان ( سرمایه ملی فقط نفت ، گاز ، حیات وحش نیست ، هنرمندان ما نیز سرمایه ملی هستند ) ، کسانی که از دوران کودکی با آنها خاطره داریم . با برنامه ها و فیلم های طنز ، درام ، اجتماعی وخانوادگی لحظه های قشنگ و خاطره ساز را برایمان ساختند . لحطه های که باعث شد سختی های زندگی ، تلخی های دنیا و ... را چندی کم از یاد ببریم ، دیروز خبر مرگ جناب آقای آتیلا پیسیانی ( که در گیر سونامی سرطان بود ) را شنیدیم که باعث تاسفمان شد . چند روز قبل هم فردوس کاویانی گرامی ، دو هنرمندی که آنها را در برنامه " محله ی برو بیا " شناختیم ودر سریال های ماندگاری چون همسران ، آپارتمان که در آن به غیر از آتیلای عزیز ، استاد امین تارخ هم حضور داشتند . و فیلم های دیگر که در این متن نمی گنجد .
افسوس ، صد افسوس
منصفانه نیست که همه گل ها و نازنین هنرمندان به این سرعت یکی یکی بروند . جایشان تا ابد در دل های ما خالی بماند و کسی جای گزین شان نیست . حفره ای که با رفتنشان ایجاد میشود با هیچ چیزی پر نمی شود و رد پایشان تا همیشه بر دلها و خاطره ها باقی ست .
