هر کجا که ایستاده ایم و هر آنچه که هستیم همان است که برگزیده ایم .
ابن من امروز ، آثار من دیروز است . انسان در تمام طول زندگی همواره در حال انتخاب و برگزیدن است . کدام لباس را بپوشم ؟ آنکه زیباست ، فاقد گرما و آنکه قدری زیبائی ندارد ، در سرمای خیابان یاری ات خواهد کرد . کدام را انتخاب خواهی کرد ؟
هیچ تفاوتی ندارد ، مهم این است که محکوم به انتخاب هستی . قبل از خروج ، صبحانه می خوری یا نه ؟ درب خانه را قفل می کنی یا نه ؟ به همسایه واحد 1 که همزمان در حال خارج شدن است سلام می کنی یا نه ؟ با ماشین خودت خواهی رفت ؟ یا به راننده تاکسی لبخند می زنی ؟ دوستانت ، همکارانت ، مراجعینت و ...
شاید اگر صبحانه ات را میل می کردی و چند لحظه با همسایه ات صحبت می کردی ، با یک تاکسی که به علت درگیری با مسافر قبلی و لبخند تزدن به او عصبانی است . با تمام سرعت در حال عبور است برخورد نمی کردی .
حال امروز و اینجا من ایستاده ام ، تو هم همینطور و دیگران هم . انسان ها ، مراقب باشید این انتخاب ها و تصمیمات شماست که شما را معرفی خواهد کرد . پس بیایید درست انتخاب کنیم ، دقیقاً مثل حالا که بین خواندن این مرقومه یا نخواندن آن انتخاب کردید . سپاسگزایم که هر چند کوتاه زمان خود را به ما دادید .
در پناه حق به قلم مجتبی عادل
