به گزارش خبرنگار روز داغ البرز- مجتبی عادل :
ازدواج زن ایرانی با تبعه خارجی، موکول به اجازه مخصوص از طرف دولت ایران است و در صورتی که زنان تبعه ایران چه در خاک ایران یا در خارج از کشور بخواهند با تبعه کشور خارجی ازدواج رسمی کنند، موظفند اجازه مخصوص دولت ایران را اخذ کنند.
برطبق ماده 1060 قانون مدنی ازدواج زن ایرانی با تبعه خارجی، موکول به اجازه مخصوص از طرف دولت ایران است. با این وصف کلیه زنان تبعه ایران چه در خاک ایران یا در خارج از کشور اگر بخواهند با تبعه کشور خارجی ازدواج رسمی کنند، موظف هستند که اجازه مخصوص دولت ایران که به آن «پروانه زناشویی» گفته می‌شود را اخذ کنند. قانون مذکور شامل همه زنان ایرانی، گذشته از مذهب آنان است. از این رو اگر یک زن ایرانی ارمنی نیز بخواهد با تبعه خارجی حتی ارمنی ازدواج
کند، باید پروانه زناشویی اخذ کند. اما بر طبق ماده 1059 قانون مدنی زن مسلمان نمی‌تواند به ازدواج مرد غیرمسلمان در آید. با توجه به مواد مذکور، پروانه زناشویی برای ازدواج زن مسلمان ایرانی با تبعه خارجی در صورتی صادر خواهد شد که مرد خارجی مسلمان باشد و مدارکی دال بر اسلام ارایه کند. اخذ پروانه زناشویی دارای شرایطی است که در آیین‌نامه اجرایی ازدواج بانوان ایرانی با اتباع خارجی مصوب سال 1345 هیات وزیران هیأت وزیران آمده است. از جمله اینکه کشور متبوع مرد باید ازدواج آن مرد با زن ایرانی را به رسمیت بشناسد. برای دریافت پروانه زناشویی در صورتی که متقاضیان در خارج از کشور باشند، باید به سفارت یا کنسولگری ایران در آن کشور مراجعه کنند و در ایران نیز لازم است به وزارت کشور یا استانداری‌های محل اقامت مراجعه شود. اما در خصوص ازدواج مرد ایرانی با زن تبعه خارجی محدودیتی وجود ندارد مگر اینکه طبق ماده 1061 قانون مدنی دولت ازدواج بعضی از مأموران، کارمندان یا محصلان با زن تبعه خارجی را موکول به اجازه دولت کرده باشد.
