به قلم سر دبیر پایگاه خبری ردا - سرکار خانم فرزانه کمندی :
وقتی دوران جوانی و نوجوانی خودم و همسالان خودم ، بچه های دیروز ( دهه 50 و 60 ) را با جوانان و نوجوانان دهه های بعد ( بچه های امروز ) مقایسه می کنم تفاوت جوان عصر امروز با عصر دیروز، جوان این عصر ( این دوره ) غرق در تمدن ، دانش ، صنعت ، هنر، فلسفه را جایگزین خدای بی نهایت کنند . به غیر از تغییر در سبک زندگی و آموزشی ، پوشش آنها حتی کتاب خواندن و تلویزیون دیدن آنها به لطف تکنولوژی و پیشرفت دنیای دیجیتال ، فیلم دیدن و مطالعه شان و دوستی هایشان در فضای مجازی است . زمانی که کنار خانواده هم هستند در فضای مجازی و دنیای دیگری هستند . طرز فکرشان ، نگاه شان به دنیا و حل مسائل و مشکلات ،ایمان و اعتقادشان به ائمه ، خدا ، مذهب ، دین هم فرق دارد . نمی دانم چرا ؟ و بسیار افسوس می خورم از خودبینی و خودباختگی ، مد ستایی ، خود ستایی جوانان این دوران،با خود فکر میکنم شاید تأثیر همسالان ، شبهات یا محیط باعث مرگ تدریجی ایمان گردیده است.
تا اینکه روزی با جوانی بیست چند ساله برخورد کردم که هر روز کسب و کار خود را با زمزمه زیارت عاشورا و آیه الکرسی شروع میکرد برایم جلب توجه کرد برای منی که فکر میکردم جوانان این عصر همه با خدا قهر کردند . به این نتیجه رسیدم که جوانان هر عصر ویژگی های خاصی دارند که آنان را قادر می سازد که سازندگان و مایه امید نسل های قبل باشند
امروزه قضاوت کردن دیگران تبدیل شده به یکی از مسائل اجتماعی به طوریکه ریزترین جزئیات زندگی اشخاص ،(ایمان ، اعتقادات فردی ) قضاوت می شود . در اکثر موارد این قضاوت ها پیامد های منفی بر جای می گذارد .
امام علی (علیه السلام ) فرمودند : قضاوتی که با ظن و گمان باشد ، عادلانه نیست
